Famicom(สมัยนั้นแถวบ้านเรียกแฟมิลี่)
พูดถึงวัยรุ่น90%ทุกๆคน ต้องเคยเล่นเกมกันแน่นอนอยู่แล้ว อย่างในสมัยผมเด็กๆก็เป็นยุคของ Famicom ที่รุ่งเรืองมากๆ ในตอนนั้น พ่อแม่ซื้อให้นี่หยั่งกับฝันไปเลยติดงอมแงม
จนโดนจำกัดเวลาให้เล่นได้วันละไม่เกิน 2ชั่วโมง (โดนยึดรีโมตด้วย) จำได้สมัยนั้น ตลับเกมส์นี่
อย่างแพงเลย 2-3ร้อย บางตลับ ก็5ร้อย ส่วนใหญ่ก็จะซื้อ ตลับแบบเน้น เกมส์เยอะไว้ก่อน
(เล่นครบทุกเกมส์มั้ยค่อยว่ากันอีกที) แต่ส่วนใหญ่แล้วก็จะมีจริงๆอยู่แค่ไม่กี่สิบเกม นอกนั้นเป็นเกมเดิมๆ
แต่เสริมออฟชั่นพิเศษเข้าไป เช่น contra ในตลับมีตั้ง 10 กว่า ตัวเลือก กดเข้าไป ตอนเริ่มเกมก็จะต่างกัน อย่างโผล่มามี ปืน S ให้ใช้กันตลอดชาติเลย หรือไม่ก็เริ่มมา ก็มีสามสิบตัวเลย ไม่ต้องใส่สูตร
มาริโอ เริ่มที่ด่าน 5-6-7-8 เลย ประมาณนี้ บลาบลาบลา...
นอกเรื่องมาเยอะละ ถ้าพูดถึงเกมยุคนั้น
ใครหลายๆคนก็ต้องมีเกมในดวงใจของตัวเองอย่างแน่นอน
(อย่างเกมเบสิคดังๆเลย ก็ มาริโอ , คอนทร่า , TANK , บอมเบอร์แมน , สามตาปาฎิหารย์ , คุนิโอะ , Ice Climber , Adventure Island เอ๊ะ หลังๆนี่ไม่รู้ดังรึเปล่า??)
ผมจะพูดถึงเกมส์ในดวงใจของผมในตอนนั้น คือ เกมส์ Rockman!!!
ในตอนนั้นจำได้ว่ายืมตลับเพื่อนข้างๆบ้านมาเล่นด้วยแหละ มีอยู่แค่ 4 in 1
(มีเกมส์อะไรบ้างจำไม่ได้แล้ว) แต่มันติดตาติดใจคือเกมส์นี้ กดเข้าเกมมาไตเติ่ลก็น่าสนดี
เป็นร็อคแมนโพสท่าเท่ๆ กดสตาร์ทเข้าไปปุ๊ปให้เลือกด่าน (หน้าตาแบบนี้)
ซึ่ง ลองเข้าไปเล่นทุกด่านแล้ว ไม่มีปัญญาจะผ่านแม้แต่ช่วงแรกๆ ไม่โดนโจมตีจนตายก็หาทางไปต่อไม่ได้ เล่นยังไง้ ยังไงก็ไม่ผาน (สำหรับเด็ก6ขวบอย่างผมตอนนั้นรู้สึกเกมนี้มันยากเว่อร์ๆเลยคุณ)
แล้วมันก็เกิดการคาใจ ฝังใจ บวกแค้นใจ ยังไงก็จะต้องเล่นให้มันผ่านซักด่านนึงละวะ!! ก็นั่งเล่นแต่เกมนี้ทุกวัน (เพราะเล่นได้แค่สองชั่วโมง) จนในที่สุด ก็เล่นจนไปถึงห้องบอส (ในตอนนั้นมีปัญญาไปถึงห้องบอสได้ในด่าน Iceman) และก็แน่นอนครับ ตายอนาถ... แล้วก็ตายแล้วตายอีก แต่ด้วยกำลังใจที่ว่าอุตส่าห์พัฒนาจนเล่นไปเจอหัวหน้าด่านแล้ว ก็ต้องเอาชนะมันให้ได้สิฟะ พอกะจังหวะดีๆ ก็สามารถสู้ได้ไม่ยากเย็นเลย พอชนะIceman ได้นี่กำลังใจมาตรึมเลย ก็แจ้นไปเล่นด่านอื่นต่อเลย แต่ตอนนั้นยังไม่รู้ว่าพลังของบอสตัวไหนเอาไปชนะตัวไหนได้ ก็มั่วๆถั่วๆไป สู้กับบอสอย่างรากเลือด 2 ชม. เล่นผ่านได้แค่2-3ด่านแล้วก็วันต่อมาก็มาเล่นเหมือนเดิมอีก
...เลยถือโอกาสตอนวันที่แม่ออกไปธุระข้างนอก
ส่วนพ่อไปทำงาน แอบปีนตู้ไปหยิบรีโมตTVมา เปิดเกมนั่งเล่นระยะยาวไปเลย(จำได้ว่า 4-5 ช.ม.เลย
แต่เด็กสมัยนี้เขาเล่นเกมกันเป็นสิบๆชั่วโมงนี่แค่เบๆละเนอะ) พอเริ่มจับเคล็ดได้ว่าพลังอาวุธบอสตัวไหนเอาไปชนะตัวไหนได้นี่อย่างง่ายเลยครับตอนเจอบอส และแล้วก็ได้ผ่านไปจนด่าน ดร.ไวลี่ ตะบี้ตะบันเล่นไปจนเจอ ดร.ไวลี่ แล้วก็สู้ไม่ได้ สู้ยังไงก็สู้ไม่ได้ ไปบ้านเพื่อนเห็นเพื่อนที่เล่น มันใช้สูตรกัน (อันนี้ถ้าเป็นยุคก่อนเขาเรียกสูตร ถ้าสมัยนี้คงเป้น บัค นะครับ) คือตอนเราจะโดนโจมตีเนี่ย ให้กด ปุ่ม SELECT (ปุ่มหยุดเกม) รัวๆ ตัวเราก็จะวิ้งๆ หลบการโจมตีไปได้โดยปลอดภัย เท่านั้นแหละ จบเกมได้อย่างง่ายเลย (แต่ไม่ค่อยภูมิใจเท่าไหร่) แต่นั่นก็ทำให้ผมรู้สึกชื่นชอบเกมนี้มากๆ ไปหามาเล่นทุกภาคเลยล่ะ ส่วนตัวผมชอบภาค2มากๆ
ในยุคนั้นผมว่าเกมแต่ละเกมทำออกมาได้สนุกมากเลยนะ (อย่างคุนิโอะนี่เล่นไปขำน้ำตาไหลไป)
เกมแต่ละเกม ทำมาให้นั่งเล่นกันได้หรรษามากเลย (จำได้ว่าเคยได้นั่งเล่นคอนทร่ากันกับพ่อแม่ ในตอนนั้นแม่เค้าก็เล่นไม่เป็นละนะ แต่เห็นลูกไม่มีเพื่อนเล่น เลยอุตส่าห์สละเวลามาเล่นกับเรา พอมานึกเอาในตอนนี้รู้สึกมีความสุขมากเลย ^^ ) นั่งเล่นกับพี่ กับเพื่อน บางทีเล่นกันเป็นกลุ่มๆ แพ้ออก อะไรเทือกนี้ สนุกมากจริง เอาจริงๆ สำหรับผมผมว่าสมัยก่อนมันสนุกกว่าสมัยนี้นะ ที่นั่งเล่นกันบน PC คนละเครื่อง เกมส่วนใหญ่ก็จะมีแต่แนว FPS เดิมๆซ้ำซากๆ ไม่ใช่ว่าไม่ดีนะ แต่ผมว่ามันเยอะเกลื่อนกลาดกันเกินไป
แต่ส่วนใหญ่ก็มีแต่คนชอบเยอะละนะ
อย่างว่าแหละครับ ยุคสมัยเปลี่ยน อะไรๆก็ต้องเปลี่ยนตาม
จะให้ย่ำอยู่กับที่อย่างเดียวได้ไง (แต่ยุคที่ผมชอบที่สุดคือ ยุค PS2 นะ)
แล้วเพื่อนๆล่ะครับ เกมในดวงใจของคุณในยุคFC คือเกมอะไรกันเอ่ย??
ซึบาสะ กับเกมไล่จับผีที่จำชื่อไม่ได้แล้วครับ 55555
ตอบลบ